- Fatma
- Efendim
- Hiç, ismini söylemek hoşuma gidiyor..
Seni çok seviyorumlu cümleleri sevmezdik ikimiz de, varsa yoksa ikimizdik.. Çok tarz bir kızdı kendisi Amy Winehouse!a benzerdi, çok güzel kokardı Orhan Veli'nin şiirleri gibi.. Vatan sevgisini onda öğrendim Nazım Hikmet gibi.. Şiir gibi kadındı, okudukça okuyasın gelir, ezberledikçe dilinden düşüremezdin o biçim bir kadındı.. O biçim tapardım ona, o biçim severdim.. ''Benimle dans edebilecek kadar yeteneklimisin'' derdi ? Kinaye yapardı, anlamazdım.. Susmayı çok severdi, konuşmayı bir o kadar az.. Sözleriyle değil de gözleriyle anlatırdı aşkını.. ''Şiir kitapım var sana yazılmış ama gözlerimde saklı'' derdi, saatlerce bakardım gözlerini sayfalarca şiirler yazılıydı, okurdum, ezberlerdim.. Uzun boylu, siyah saçlı, siyah gözlüydü..''Hiç kimsenin gözü siyah olamaz ama benimkisi siyah'' derdi... Susardık saatlerce dizine yatırır saçlarımı okşar sonra ben uyuyunca kitap okurdu, sanki kitap okumak için beni uyutuyor diye düşünürdüm..
Ben onun çocuğuydum, hiç bir zaman sahip olamayacağı öz evladı gibiydim.. Korur, kollar, sahip çıkardı bana.. Öğüt bile verirdi.. ''Hayat hiç bir zaman mükemmel değildir, herkesin hataları olabilir, mükemmelliyetçi olma sonra böyle ağlarsın hata yaptığın da''.. Ben her hata yaptığımda kullandığı klasik bir cümleydi.. Bazenleri yapmacık gülümserdi, göz bile devirirdi bana.. Kadın milleti derdim işte, alışmaya çalışırdım. Ama diğer kadınlar gibi değildi, kendisi gibi hayatı da sakin ve bir o kadar özgürdü.. Özgürlüğümü elimden alırsam seni de bırakırım demişti bir gün..
O benim kadınım.. Bense onun küçük bir evladı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder